Προφίλ θεραπευτών 11597...India
Η θεραπεύτρια 11597…Ινδία είναι μια επιτυχημένη ακαδημαϊκός που αποσύρθηκε αφού διετέλεσε διευθύντρια τριών σχολείων υψηλού κύρους. Κατέχει πτυχίο Bachelor στην Εκπαίδευση και μεταπτυχιακό φιλοσοφίας στην αγγλική λογοτεχνία. Η βοήθεια για την παροχή εκπαίδευσης σε μειονεκτούντα παιδιά είναι πολύ κοντά στην καρδιά της. Η πρώτη της δουλειά ήταν ως συντονίστρια ενός βραδινού προγράμματος με μια ΜΚΟ που ασχολείτο με την εκπαίδευση των μειονεκτούντων παιδιών. Αυτό αργότερα εξελίχθηκε σε καθημερινή διδασκαλία σε κανονικά σχολεία και οδήγησε σε μια σταδιοδρομία διδασκαλίας που κράτησε σχεδόν τέσσερις δεκαετίες. Με την πάροδο των ετών έχει προσφερθεί εθελοντικά στην ASHA Ινδίας, στον τομέα της εκπαίδευσης, προσέφερε βοήθεια στο Olcott Memorial School και συνέβαλε στον εμπλουτισμό του προγράμματος σπουδών του Balwadi (για παιδιά προσχολικής ηλικίας). Όλα αυτά τα ιδρύματα υπηρετούν στερημένα παιδιά και κατοίκους φτωχογειτονιών. Ένα αξέχαστο περιστατικό της συνέβη ως νεαρή διευθύντρια το 1984 όταν, κατά τη διάρκεια μιας σχολικής λειτουργίας, η Μητέρα Τερέζα την κάλεσε απροσδόκητα και την ευλόγησε βάζοντας την παλάμη της στο μέτωπό της. Το 2013, η συμβολή της στον τομέα της εκπαίδευσης αναγνωρίστηκε από το Rotary club με το βραβείο 'Nation Builder'.
Έχει ασχοληθεί με το seva από μικρή ηλικία όταν επισκεπτόταν τακτικά γηροκομεία. Αργότερα, ως σύζυγος αξιωματικού του στρατού, ηγήθηκε των 'κέντρων κοινωνικής πρόνοιας' για τους στρατιώτες. Συμμετείχε για λίγο στο έργο Vidya Vahini το 2014 αλλά η συνεισφορά της ήταν σποραδική λόγω του τότε φορτωμένου προγράμματος εργασίας της. Επί του παρόντος, εργάζεται εθελοντικά με μια πνευματική οργάνωση για την οικοδόμηση των δεξιοτήτων επικοινωνίας των ενοίκων του Άσραμ.
Ο σύζυγος της θεραπεύτριας, ένας υποδειγματικός αξιωματικός του στρατού, ήταν πιστός λάτρης του Shirdi Baba και τον συνόδευε στις τελετουργίες. Το 2004, ο σύζυγός της έπεσε σε κωματώδη κατάσταση και αυτή η τραγωδία έφερε μια απροσδόκητη ροή από τους λάτρεις του Σάτυα Σάι στη ζωή της. Εκείνη, μαζί με τη μικρότερη κόρη της, κατάφερε να επισκεφτεί το Prashanthi Nilayam κατά τη διάρκεια του Guru Purnima 2004 και έκτοτε αισθάνεται τα θεϊκά χέρια του Σουάμι γύρω απ' αυτήν και την οικογένειά της, συνεχώς, οδηγώντας τους προς την πρόοδο και την ευημερία τόσο επαγγελματικά όσο και πνευματικά.
Η σωματική ταλαιπωρία, ο πόνος και η αδυναμία που υπέστη και της οποίας έγινε μάρτυρας, η οποία τελείωσε με την τραγική απώλεια του συζύγου της το 2006, άνοιξε την καρδιά της για ν' ανακουφίσει τα δεινά και τον πόνο των άλλων. Ωστόσο, σε εκείνο το σημείο, ήταν απασχολημένη προσπαθώντας να σταθεροποιήσει το δικό της σπιτικό και να υποστηρίξει τα παιδιά της.
Ήταν Σεπτέμβριος του 2015, μετά την μετακόμισή της στο Μπανγκαλόρ, όταν μια επιγραφή έξω από την κλινική Δονητικής στο Brindavan, Whitefield, τράβηξε την προσοχή της. Ήταν απλώς μια φευγαλέα εισαγωγή και το ταξίδι της με τη δονητική ξεκίνησε πραγματικά το 2017 όταν η ιστοσελίδα δονητικής παρουσιάστηκε κατά λάθος στην ίδια. Έγινε AVP τον Φεβρουάριο του 2018 λίγο πριν από τη συνταξιοδότησή της και VP 13 μήνες αργότερα. Μέχρι στιγμής, έχει αντιμετωπίσει πάνω από 1000 ασθενείς μ' ένα τεράστιο φάσμα ασθενειών, εκτός από την παροχή διοικητικής βοήθειας όταν απαιτείται, όπως μεταγραφές. Βοηθά τακτικά τον Θεραπευτή 11210 στη διαδικασία των εγγράφων στην κλινική Ευεξίας, στο νοσοκομείο του Whitefield και συμβάλλει στην ενότητα 'Συμπληρωματικά' των newsletters δονητικής.
Αφού έγινε μέλος του IASVP τον Μάρτιο του 2019, συνεργάστηκε με τον Θεραπευτή 10354 για τη θεραπεία ασθενών στον ιατρικό καταυλισμό σε έναν ναό Shirdi Baba στην Μπανγκαλόρ. Παρατήρησε ότι πολλοί ασθενείς με δερματικά και πεπτικά προβλήματα βελτιώνονται με τη δονητική αλλά στη συνέχεια προκύπτει κάποιο άλλο πρόβλημα. Πιστεύει ότι αυτό οφείλεται στην κακή υγιεινή και στις εγκαταστάσεις υγιεινής στην περιοχή γύρω από τον καταυλισμό. Εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία για να εκπαιδεύσει αυτούς τους ασθενείς σ' αυτό το θέμα και επίσης παρέχει προληπτικά ιάματα, ειδικά όταν οι ασθένειες που μεταδίδονται μέσω του νερού είναι ανεξέλεγκτες. Σύμφωνα με την εμπειρία της, μόνο το ένα τρίτο των ασθενών που υποβάλλονται σε θεραπεία σε καταυλισμούς ακολουθούν τη συνταγογραφούμενη δοσολογία, λαμβάνουν τις κατάλληλες προφυλάξεις και ανατροφοδοτούν τα φιαλίδια εγκαίρως, αυτοί είναι που ωφελούνται περισσότερο. Για παράδειγμα, δύο ασθενείς με χρόνια ψωρίαση παρουσίασαν τεράστια βελτίωση εκεί όπου άλλες θεραπείες δεν είχαν βοηθήσει.
Η θεραπεύτρια έχει ακόμη να κατανοήσει τη διαδικασία μέτρησης της ανάρρωσης. Μερικές φορές υπάρχει μια ορατή αλλαγή προς το καλύτερο αλλά πολύ συχνά ο ασθενής έχει άλλες θετικές αλλαγές στη ζωή του οι οποίες μπορεί να βοήθησαν στη θεραπεία. Λέει ότι οι περισσότερες ασθένειες οφείλονται σε μπλοκάρισμα του κυκλοφορικού συστήματος και η εμπειρία της δείχνει ότι η προσθήκη του CC3.7 Κυκλοφορικό σύστημα στα περισσότερα ιάματα επιτυγχάνει ταχύτερες θεραπείες. Διατηρεί λεπτομερή αρχεία ασθενών που τη βοηθούν να δράσει αμέσως σωστά κατά τη διάρκεια επισκέψεων παρακολούθησης, ειδικά σε περιπτώσεις όπου υπάρχει αποκάθαρση, πράγμα που διαπιστώνει ότι συμβαίνει στο 8% των ασθενών της.
Το να παρακολουθεί τους μέντορές της σε δράση, έχει διδάξει την θεραπεύτρια ότι υπηρετώντας με αφοσίωση, διατηρώντας μια ήρεμη συμπεριφορά κατά τη διάρκεια των επισκέψεων και το να είναι 100% παρούσα στη στιγμή, βοηθάει κάποιον να συνδεθεί με τον ασθενή σε βαθύτερο επίπεδο. Θα ήθελε
ν' αναπτύξει περαιτέρω και να καλλιεργήσει τη στάση της για να της επιτρέψει να γίνει πιο συμπονετική απέναντι στους ασθενείς. Είναι ένα καλό πρότυπο για τους ασθενείς της, καθώς διατηρεί την φόρμα της ασκούμενη καθημερινά και τρώγοντας μια ισορροπημένη διατροφή και δίνοντας τον καλύτερο εαυτό της σε κάθε αποστολή. Βλέπει τον εαυτό της περισσότερο ως προπονητή ζωής παρά ως θεραπεύτρια, επομένως η συμβουλευτική των ασθενών της έρχεται φυσικά. Σύμφωνα με αυτό, προτείνει αλλαγές προς έναν υγιεινό τρόπο ζωής σε εκείνους τους ασθενείς της που πιστεύει ότι είναι ψυχολογικά έτοιμοι (περίπου 10%) για να κάνουν τη βουτιά.
Η προσωπική αντίληψη της θεραπεύτριας είναι ότι υπάρχουν ασθενείς απ' όλα τα στρώματα της κοινωνίας που είναι δυσαρεστημένοι με την αλλοπαθητική θεραπεία, καθώς γνωρίζουν τις παρενέργειες και τις επιπλοκές της, επομένως η «Δονητική» είναι σίγουρα το 'φάρμακο' το πλέον απαραίτητο στην εποχή μας.
Περιπτώσεις να μοιραστούμε: