Παράλυση Bell 12013 & 11553...India
Μια 62χρονη γυναίκα στις ΗΠΑ είχε υπερβολικό άγχος στη ζωή της τους τελευταίους 6 μήνες. Στις 4 Ιουνίου 2015, ενώ οδηγούσε, ένιωσε ξαφνικό μούδιασμα και επώδυνη σύσπαση στην αριστερή πλευρά του προσώπου της και έπρεπε να σταματήσει το αυτοκίνητό της στο πλάι του δρόμου. Καθώς ένιωσε ότι το πρόσωπό της είχε παραλύσει, πήγε σε νοσοκομείο για επείγουσα φροντίδα. Ο γιατρός που διέγνωσε την κατάσταση ως παράλυση του Μπελ, δεν της έδωσε πολύ ελπίδα και της είπε ότι θα χρειάζονταν εβδομάδες στεροειδών και φυσιοθεραπείας για να επιτευχθεί ίσως κάποια βελτίωση. Επέλεξε να μην πάρει στεροειδή, αλλά ξεκίνησε τη φυσιοθεραπεία δύο φορές την εβδομάδα σύμφωνα με τις οδηγίες. Καθώς το στόμα της έγερνε στα αριστερά και δεν είχε καμία αίσθηση, δεν μπορούσε να φάει ή να μασήσει από εκείνη την
πλευρά του στόματός της, αλλιώς θα δάγκωνε το μάγουλο ή τα χείλη της κατά τη διαδικασία. Καθώς δεν υπήρχε βελτίωση, ανησυχούσε και το επίπεδο άγχους της έγινε ακόμη υψηλότερο. Νωρίς το πρωί της 18ης Ιουνίου 2015 ένιωσε απελπισμένη και προσευχήθηκε έντονα στον Σουάμι. Έλαβε ένα μήνυμα από μέσα της ότι έπρεπε να κάνει θεραπεία από τους θεραπευτές, τους γονείς της φίλης της που είχαν επισκεφτεί εκείνη την περίοδο τις ΗΠΑ. Τους τηλεφώνησε αμέσως και η κόρη τους σύντομα της έφερε το ακόλουθο ίαμα:
CC15.1 Ψυχικό & Συναισθηματικό τονωτικό + CC18.4 Παράλυση…6TD
Στις 21 Ιουνίου 2015, όταν οι θεραπευτές επισκέφτηκαν το κέντρο Σάι, εξεπλάγησαν ευχάριστα ότι την είδαν χωρίς κανένα σημάδι παράλυσης του προσώπου. Με χαρά είπε ότι το πρόσωπό της έγινε απόλυτα φυσιολογικό μέσα σε 48 ώρες. Δεν υπήρχε ζημιά στα νεύρα και ένιωθε 100% καλά. Στις 24 Ιουνίου 2015, η δόση μειώθηκε σε TDS. Καθώς η ασθενής δεν ένιωθε την ανάγκη να συνεχίσει το ίαμα για μεγάλο χρονικό διάστημα, το σταμάτησε μετά από ένα μήνα. Συνεχίζει να έρχεται σε επαφή με τους θεραπευτές. Μέχρι τον Απρίλιο του 2020, δεν υπήρξε υποτροπή.
Μαρτυρία ασθενούς:
«Μετά από 48 ώρες, το πρόσωπό μου αποκαταστάθηκε πλήρως στο φυσιολογικό, χωρίς παράλυση ή νευρική βλάβη. Πριν από τη δονητική, δεν μπορούσα καν ν' ανοιγοκλείσω το αριστερό μου μάτι και έπρεπε να χρησιμοποιώ το δάχτυλό μου για να το κλείνω και να το πλένω συχνά με νερό. Με τη χάρη του Σουάμι και την αγάπη του Ελέους, μέσα από τη δονητική, θεραπεύτηκα πλήρως και επανήλθα στο φυσιολογικό..
“Ο γιατρός ήταν έκπληκτος με τα νέα, καθώς δεν είχε βιώσει τόσο γρήγορη ανάρρωση - ειδικά χωρίς καμία φυσική θεραπεία ή στεροειδή - κάτι που είχαν πρότειναν. Το απόσπασμά του ήταν «αυτό είναι σίγουρα
αυτό που λέτε θαύμα, κάτι που δεν έχω δει όλες τις μέρες μου ως γιατρός’’.»