Διπολική διαταραχή 03572...Gabon
Μία 42χρονη γυναίκα, απόφοιτος καλλιτέχνης, ταλαντούχα στη ζωγραφική και στην κεραμική, συνήθιζε να βοηθά τη μητέρα της στο φαρμακείο της. Αλλά ζούσε σε μια δυστυχισμένη κατάσταση τα τελευταία 10 χρόνια μένοντας κλεισμένη στο δωμάτιό της τις περισσότερες φορές. Φορούσε κουρελιασμένα ρούχα και μερικές φορές σερνόταν στους δρόμους. Δεν μιλούσε σε κανέναν ούτε δεχόταν τίποτα από κανέναν, εκτός από τη μητέρα της. Αν ακολουθείτο για οτιδήποτε, ακόμα και όταν πήγαινε για ν' αγοράσει τρόφιμα, γινόταν νευρική, επιθετική και μερικές φορές βίαιη. Η κατάστασή της διαγνώστηκε ως διπολική διαταραχή.
Η μητέρα της, μια καταξιωμένη φαρμακοποιός, έκανε ότι καλύτερο για να της προσφέρει ιατρική θεραπευτική αγωγή, χωρίς επιτυχία. Καθώς αρνείτο να πάρει οποιοδήποτε φάρμακο, η μητέρα έχασε κάθε ελπίδα ότι η κόρη της θα γινόταν ποτέ φυσιολογική.
Στις 11 Δεκεμβρίου 2018, σε απογοητευμένη κατάσταση, η μητέρα της ασθενούς επισκέφθηκε τον θεραπευτή. Ενώ μιλούσε για το πρόβλημα της κόρης της, ανέφερε ότι η κόρη της ήταν πολύ ευαίσθητη και η επανειλημμένη απόρριψη-σε-αγάπη την οδήγησε σε μια βαθιά καταθλιπτική και μανιακή κατάσταση.
Ο θεραπευτής αισθάνθηκε βέβαιος ότι η δονητική θα θεράπευε την ψυχική ασθένεια αλλά αναρωτήθηκαν πώς να χορηγήσουν το ίαμα.
Αφού προσευχήθηκε έντονα στον Σουάμι, έδωσε το ακόλουθο ίαμα:
CC3.7 Κυκλοφορικό σύστημα + CC10.1 Επείγουσες καταστάσεις + CC12.1 Τονωτικό για ενήλικες + CC15.2 Ψυχιατρικές διαταραχές + CC17.2 Κάθαρση...TDS σε νερό για να ψεκάζεται το μονοπάτι και τα κιγκλιδώματα που οδηγούσαν στο δωμάτιο της ασθενούς, στο σπίτι τους.
Η μητέρα της ασθενούς ούτε έδωσε το φάρμακο από το στόμα ούτε το ψέκασε, λόγω της ανησυχίας ότι η κόρη της μπορεί να διαφωνούσε. Αντ’ αυτού, τύλιξε μια πρόσφατη φωτογραφία της κόρης της γύρω από το φιαλίδιο με το ίαμα, το πρόσφερε στον Θεό με εγκάρδια προσευχή και το έβαλε στην τραπεζαρία της, σε ασφαλή γωνιά. Μέσα σε μια εβδομάδα, η μητέρα της ασθενούς πήρε μια ευχάριστη έκπληξη καθώς η κόρη της ευγενικά την πλησίασε για να της μιλήσει και είχε ένα σωστό γεύμα με πίκλες. Κάθισε επίσης με τη μητέρα της στο σαλόνι για να παρακολουθήσει τηλεόραση και άρχισε να παίρνει τα γεύματά της μαζί με την οικογένειά της. Αυτές οι σταδιακές αλλαγές στη συμπεριφορά της κόρης της μέσα σ' ένα μήνα, καθώς και το γεγονός ότι δεν έγινε πραγματική χορήγηση του ιάματος, ήταν απίστευτες για τη μητέρα. Περίμενε άλλους 4 μήνες για να διασφαλίσει ότι οι αλλαγές δεν ήταν προσωρινές πριν να μοιραστεί τα καλά νέα με τον θεραπευτή.
Στις 10 Μαΐου 2019, η μητέρα της ασθενούς συναντήθηκε με τον θεραπευτή για να τον ενημερώσει ότι από τον Φεβρουάριο του 2019 η κόρη της ήταν απόλυτα ειρηνική και φυσιολογική στη συμπεριφορά της με όλους γύρω της. Δεν φορούσε πλέον κουρελιασμένα ρούχα, ούτε κλειδωνόταν στο δωμάτιό της και έδειχνε εμπιστοσύνη για ν' αντιμετωπίσει τη ζωή.
Εξέφρασε την ευτυχία και την ευγνωμοσύνη της ότι οφειλόταν στο άπειρο έλεος του Θεού ότι κάποιος θα μπορούσε να θεραπεύσει την κόρη της χωρίς να την δει και χωρίς να προσδοκά αντάλλαγμα. Ο θεραπευτής ήταν επίσης πολύ ευχαριστημένος καθώς γνώρισε τις απεριόριστες δυνατότητες θεραπείας ασθενούς με τη δονητική. Από τον Αύγουστο του 2019, η ασθενής είναι καλά χωρίς υποτροπή. Έχει αρχίσει να βοηθά τη μητέρα της όπως συνέβαινε πριν από 10 χρόνια και έχει ξαναρχίσει την καλλιτεχνική της προσπάθεια. Η φωτογραφία της ασθενούς εξακολουθεί να βρίσκεται γύρω από το ίαμα.
Μαρτυρία της μητέρας της ασθενούς: “Ναι, λέω ότι η 42χρονη δίδυμή μου άρχισε να έχει κατάθλιψη πριν από 10 χρόνια. Η θεραπεία με νευροληπτικά φαινόταν να επιδεινώνει τη λεκτική επιθετικότητα και την καταστροφή του εξοπλισμού της κουζίνας, της τηλεόρασης και της ένδυσης. Οικειοθελώς σταμάτησα αυτή τη θεραπεία. Η επιθετικότητα μειώθηκε, αλλά κλειδωνόταν στα διαμερίσματά της. Μπορούσε να μένει εκεί για δύο ή τρεις μήνες χωρίς να επικοινωνεί μαζί μας. Το μόνο μήνυμα που είχαμε ήταν η επιστροφή των τροφίμων που βάζαμε στις σκάλες. Κάποιος μου είπε για τα δονητικά ιάματα πριν από 6 μήνες. Προσπάθησα αμέσως. Η δυσκολία ήταν ότι δεν μπορούσα να της τα δώσω από το στόμα, όπως υποδεικνύεται. Έτσι, είχα την ιδέα να τυλίξω το φιαλίδιο δονητικής σε μια από τις πρόσφατες φωτογραφίες της και έβαλα τα πάντα σ' ένα έπιπλο της τραπεζαρίας με την πρόθεση ότι δεν υπάρχει απόσταση σε θέματα ενέργειας και ότι η δράση θα εφαρμοζόταν άμεσα στο νου της κόρης μου.
Μετά από περίπου 5 έως 6 ημέρες, είδα με μεγάλη ευτυχία την κόρη μου να κατεβαίνει από τα διαμερίσματά της και να κατευθύνεται προς εμένα. Με ρώτησε πώς πήγαινα. Τράβηξε την καρέκλα, κάθισε και παρακολούθησε μια ταινία στην τηλεόραση. Στη συνέχεια μοιράστηκε το γεύμα μαζί μου. Από εκείνη την ημέρα έρχεται κάτω κάθε μέρα. Άρχισε να πλένει τα πιάτα και ακόμη και να μαγειρεύει. Λέω ότι η βελτίωση είναι θεαματική μετά από 7 χρόνια απομόνωσης. Θα συνεχίσω την ενεργειακή θεραπεία με δονητική. Σας ευχαριστώ πολύ γι' αυτή τη μέθοδο.”