Początkowo występująca lokalnie tylko w południowym Meksyku, a teraz uprawiana w wielu tropikalnych krajach (Brazylii, Indonezji, Południowej Afryce, Wietnamie i Sri Lance) papaja od wieków była uważana przez tradycyjnych healerów jako źródło skutecznego leku. Nie tylko jej owoc jest wyjątkowo smaczny i pełen witamin oraz fitochemikaliów (substancji czynnych - dopisek tłumacza), ale również inne części tej rośliny były wcześniej używane w procesie leczenia.

Obecnie naukowcy Uniwersytetu stanu Floryda – dr Nam Dang oraz jego koledzy w Japonii ogłosili nowe wyniki badań mówiące, że papaja zwalcza komórki rakowe. Tak naprawdę odkryli oni, iż ekstrakt z suchych liści papai wywołuje znaczny efekt przeciwnowotworowy wobec wielu rozmaitych narośli wyhodowanych w laboratoriach m.in. wobec nowotworu szyjki macicy, piersi, wątroby, płuc i trzustki.

Niedawno opublikowane w Journal of Ethnopharmacology badania nie tylko pokazały, że papaja ma bezpośrednie działanie antyrakowe  w stosunku do rozmaitych guzów złośliwych, ale również po raz pierwszy udokumentowały, że ekstrakt z liści papai zwiększa produkcję kluczowych cząsteczek sygnałowych nazywanych cytokinami typu Th1(cytokiny – białka wpływające na wzrost i pobudzenie komórek biorących udział w odpowiedzi odpornościowej – przypisek tłumacza).

Wyniki te są istotne ze względu na to, że tego rodzaju regulacja układu immunologicznego przy użyciu papai umożliwia pokonanie nowotworu przy pomocy własnego układu immunologicznego. Dodatkowo sugerują, że papaja mogłaby pomóc w leczeniu lub zapobieganiu innym chorobom, takim jak zapalenia lub choroby autoimmunologiczne.

Grupa badawcza odkryła, że efekt antyrakowy papai był najsilniejszy, gdy komórki rakowe otrzymały większe dawki ekstraktu z liści papai. Jednocześnie, inaczej niż w przypadku głównych znanych terapii antyrakowych, nie wywoływało to żadnych toksycznych skutków u normalnych komórek. 

W wywiadzie dla mediów dr Dang wskazywał na to, że zdolność ekstraktu papai do zatrzymania nowotworu bez wywoływania skutków toksycznych jest spójna z raportami od rdzennych ludów z Australii oraz z jego kraju – z Wietnamu.

„W oparciu o to, co widziałem i o czym słyszałem w warunkach klinicznych, nikt kto zażywał ten ekstrakt, nie doświadczał żadnych widocznych skutków toksycznych; więc wygląda na to, że można to zażywać przez bardzo długi czas, tak długo, jak długo będzie skuteczny” – stwierdził dr Dang, profesor medycyny i dyrektor medyczny Uniwersytetu stanu Floryda Shands Cancer Center Clinical Trials Office.

W sumie naukowcy z Uniwersytetu Florydy wystawili 10 różnych rodzajów kultur komórek nowotworowych na cztery rozmaite intensywności działania ekstraktu z liści papai. Gdy zmierzyli efekt jego działania po 24 godzinach, stwierdzili, iż papaja spowolniła rozrost nowotworów na wszystkich kulturach.

Co takiego robi papaja, by spowolnić wzrost złośliwych guzów? Aby to stwierdzić, naukowcy skupili się na linii komórek nowotworowych typu chłoniak i odkryli, że przynajmniej jeden z mechanizmów sprawiający, że ekstrakt papai jest tak silnym antyrakowym środkiem, jest taki, że posiada on naturalną zdolność zabijania złośliwych komórek.

Badacze mają nadzieję, że będą nadal prowadzić badania testując leczenie nowotworów papają u zwierząt i ludzi. Dr Dang i jego koledzy starają się opatentować przez Uniwersytet Tokijski proces destylowania ekstraktu papai oraz pracują nad zidentyfikowaniem wszystkich specyficznych składników zawartych w ekstrakcie papai, które działają aktywnie przeciwrakowo.

Do tej pory dr Dang współpracował z Hendrikiem Luesch, profesorem chemii medycznej z Uniwersytetu Florydy Shands Cancer Center, ekspertem w wyodrębnianiu i wykorzystaniu naturalnych produktów dla celów medycznych. Dr Luesch odkrył ostatnio inny naturalny środek antyrakowy – składnik rafy koralowej, która blokuje wzrost komórek rakowych. 
 

Korzyści zdrowotne papai:

Słodka i smaczna papaja może stanowić doskonałe śniadanie i służyć jako wspaniały składnik owocowych sałatek. Można ją zmiksować z jogurtem na pyszny koktajl. Można dodawać ją do zielonych sałatek. Wyjątkowo dobrze smakuje z sokiem z cytryny. Zdrowotne korzyści jedzenia papai to m.in. dobroczynny wpływ na choroby serca oraz zapobieganie nowotworom, przeziębieniu, grypie i problemom z trawieniem.

Składniki odżywcze:

Papaja jest wspaniałym źródłem witaminy C (jedna średnia papaja zawiera około 150% dziennego zapotrzebowania na witaminę C). Jest również bogata w witaminę A i w beta-karoten. Jest także dobrym źródłem witamin K, E i kwasu foliowego oraz potasu.

Papaja zapobiega chorobom serca:

Jedną ze zdrowotnych korzyści papai jest fakt, że zawiera wysokie dawki trzech witamin odpowiedzialnych za zapobieganie chorobom serca – witaminy A, E i beta-karotenu. W dodatku wysoki poziom kwasu foliowego może pomóc obniżyć ryzyko zachorowania na serce, gdyż pobudza przemianę homocysteiny.

Papaja na przeziębienie i zapobieganie grypie:

Pożywienie bogate w witaminę C, takie jak papaja, wzmacnia układ odpornościowy. Wykazano, że witamina C pomaga zniweczyć symptomy grypy typu A, zwykłego przeziębienia i zapalenia płuc. Witamina A dodatkowo wzmacnia układ odpornościowy.

Papaja zapobiega wadom cewy nerwowej

Ponieważ papaja jest bogata w kwas foliowy, można ją wykorzystywać w zapobieganiu wadom cewy nerwowej. Jedzenie pożywienia bogatego w kwas foliowy w okresie przed ciążą i podczas ciąży może wspomagać prawidłowy rozwój rdzenia kręgowego i płodu.

Papaja na zdrowe trawienie:

Papaja zawiera  specjalne enzymy trawienne zwane papaina  i chymopapaina, które pomagają trawić proteiny. Papaję często wykorzystuje się jako pożywienie odtruwające i by dać układowi trawiennemu przerwę w pracy, ponieważ owoc ten jest już sam w sobie bogaty w enzymy trawienne. Papaja zawiera również antyoksydacyjną witaminę C i E, jak również kwas foliowy, które pomagają zapobiegać nowotworowi okrężnicy.

Przyswajanie witaminy D a skóra

Witaminę D czasem nazywa się „słoneczną witaminą”; wielu ludzi uważa witaminę D za substancję odżywczą, którą absorbują ze słońca. Tymczasem promienie słoneczne same w sobie nie zawierają witaminy D, skóra, którą przenikają specyficzne promienie ultrafioletowe syntetyzuje tą energię w witaminę D, angażując w tym procesie wątrobę i nerki, aby produkowały podstawowy hormon zwany kalcytriolem.

Właściwości odżywcze:

Witamina D funkcjonuje jako prekursor hormonu kalcytriol, który jak wykazują obecne badania, odgrywa główną rolę w rozwoju i odżywianiu komórek. To odróżnia witaminę D od innych witamin, które raczej dostarczają paliwa dla procesów przebiegających w organizmie niż kierują nimi. Jako że witamina D jest rozpuszczalna w tłuszczu, jej nadmiar gromadzi się w tkance tłuszczowej, a nie jest wydalany przez nerki, jak witaminy rozpuszczalne w wodzie, takie jak witamina C i witaminy z grupy B.

Kluczowe role:

Witamina D bierze udział w wielu procesach w organizmie: po pierwsze wspomaga pobieranie wapnia w jelicie cienkim w czasie procesu trawienia. Bez witaminy D nie mogłaby nastąpić właściwa mineralizacja kości – ich budowa i odbudowa. Jej niedobór może prowadzić do krzywicy u dzieci, do demineralizacji kości i do osteoporozy u dorosłych. Witamina D pomaga regulować ilość wapnia i fosforu we krwi, zmniejsza stany zapalne, wspomaga funkcje odpornościowe i kieruje rozwojem protein zaangażowanych w kodowanie genów.

Źródła witaminy D:

Specyficzne światło słoneczne przyśpiesza proces przyswajania witaminy D. Według National Institutes of Health's Office of Dietary Supplements (Narodowego Instytutu Biura Zdrowia ds Suplementów Diety) „Promieniowanie ultrafioletowe (UV) o długości fali 290-315 nanometrów przenika nieodkrytą skórę i przekształca skórny 7-dehydrocholesterol w prowitaminę D3, która z kolei zmienia się w witaminę D3”. Inne źródło nie pochodzące od słońca to: czerwony łosoś, tran z wątroby dorsza, wzbogacone w witaminy produkty mleczne i grzyby, jak również suplementy, ponieważ witamina D nie występuje w naturze w innych postaciach.  

Jak to osiągnąć?

Aby otrzymać wystarczającą ilość promieni UVB, tak by przyspieszyć przyswajanie witaminy D, należy przebywać w miejscach słonecznych i eksponować ciało, ale w miarę, aby nie zwiększyć ryzyka powstania nowotworu skóry. Kilka minut ekspozycji dziennie dostarcza wystarczającej ilości UVB, aby rozpoczął się proces przyswajania witaminy D. Osoby z ciemniejszą skórą potrzebują dłuższego przebywania na słońcu niż osoby o cerze jasnej z powodu melaniny, która utrudnia przyswajanie. Badacze sugerują spędzanie 5 do 30 minut w słońcu między godziną 10.00 rano a 3.00 po południu, dwa razy w tygodniu, co pozwoli odnowić zapasy witaminy D. Osoby o wyższym ryzyku nowotworu skóry lub o siedzącym trybie życia powinny zażywać również suplementy.

Co przeszkadza w przyswajaniu witaminy D?

Lokalizacja, pora roku i fizyczne blokady mogą przeszkadzać w przyswajaniu UVB. Wszelkie fizyczne przeszkody mogą zapobiec przyswajaniu witaminy D. Mogą to być ubrania, parawan z filtrem słonecznym z faktorem UV wyższym niż SPF15, żaluzje na oknie lub chmury. Ludzie o ciemniejszej karnacji również potrzebują więcej słonecznego światła, jako że wyższa ilość  melaniny w ich skórze zmniejsza ich podatność na przyswajanie promieni słonecznych.

www.livestrong.com/article/109767-skin-absorb-vitamin-d-sun/#ixzz20jZYHZLf

 

 

Om Sai Ram