Θεραπευμένη φθορά των οστών της γνάθου από ακτινοθεραπεία 01339 ...USA
Ένας άνδρας ασθενής, ηλικίας 59 ετών, επικοινώνησε με τον θεραπευτή μέσω σύστασης από άλλο ασθενή τον Ιούνιο του 2012. Ο ασθενής είχε καρκίνο στον αυχένα τέσσερα χρόνια πριν. Έκανε ένα ταξίδι στο Πουταπάρτι και ο Σάτυα Σάι Μπάμπα τον 
θεράπευσε. Τώρα είχε νέκρωση του οστού της γνάθου από την ακτινοθεραπεία που είχε υποβληθεί πριν πάει στην Ινδία.
Η νέκρωση είναι ο θάνατος του σωματικού ιστού. Εμφανίζεται όταν δεν υπάρχει αρκετό αίμα που ρέει στον ιστό, είτε από τραυματισμό, ακτινοβολία ή χημικές ουσίες. Οι γιατροί και ο χειρουργός συνέστησαν χειρουργική επέμβαση για να πάρουν ένα κομμάτι από το οστό του ποδιού του και να το εμφυτεύσουν στη γνάθο μετά την αφαίρεση του νεκρού οστού. Δεν ήθελε να κάνει επέμβαση. Αντίθετα, επέλεξε τη θεραπεία με δονήσεις και υπερβαρικό οξυγόνο.
Ο θεραπευτής ταχυδρόμησε στον ασθενή:
#1. CC10.1 Επείγουσες καταστάσεις + CC12.1 Τονωτικό για ενήλικες + CC15.1 Ψυχικό & Συναισθηματικό τονωτικό + CC20.6 Οστεοπόρωση + CC20.7 Κατάγματα…QDS
Τον Ιούλιο, 2012,
CC17.2 Κάθαρση + CC21.11 Πληγές & Γδαρσίματα…QDS προστέθηκαν στο αρχικό combo. Ταχυδρομήθηκαν τρία φιαλίδια.
Το καλοκαίρι του 2012 ο ασθενής υποβλήθηκε σε υπερβαρική οξυγονοθεραπεία. Η θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο περιλαμβάνει την αναπνοή καθαρού οξυγόνου σε ένα δωμάτιο υπό πίεση. Η θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο είναι μια καθιερωμένη θεραπεία για την ασθένεια αποσυμπίεσης, έναν κίνδυνο της αυτόνομης κατάδυσης. Άλλες καταστάσεις που αντιμετωπίζονται με θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο περιλαμβάνουν σοβαρές λοιμώξεις, φυσαλίδες αέρα στα αιμοφόρα αγγεία σας και πληγές που δεν επουλώνονται ως αποτέλεσμα διαβήτη ή τραυματισμού από ακτινοβολία.
Σε ένα δωμάτιο υπερβαρικής οξυγονοθεραπείας, η πίεση του αέρα αυξάνεται έως και έξι φορές υψηλότερα από την κανονική πίεση αέρα. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι πνεύμονές σας μπορούν να συγκεντρώσουν πολύ περισσότερο οξυγόνο από ό,τι θα ήταν δυνατό να αναπνεύσουν καθαρό οξυγόνο σε κανονική πίεση αέρα. Το αίμα που μεταφέρει αυτό το οξυγόνο σε όλο το σώμα του ασθενούς, διεγείρει την απελευθέρωση ουσιών που ονομάζονται αυξητικοί παράγοντες και βλαστοκύτταρα, τα οποία προάγουν την επούλωση. Τον Σεπτέμβριο του 2012, η δοσολογία προσαρμόστηκε σε TDS. Ο ασθενής διαπίστωσε ότι το TDS ήταν βολικό για αυτόν. Του εστάλησαν τέσσερα φιαλίδια. Συνέχισε τη θεραπεία έως ότου το κομμάτι της γνάθου ωθήθηκε έξω από το στόμα του.
Τον Ιούλιο του 2013, επικοινώνησε με τον θεραπευτή μετά από μια επίσκεψη με τους γιατρούς που του είπαν ότι η νέκρωση είχε φύγει και ότι θεραπεύτηκε.
Μαρτυρία ασθενούς:
“Λόγω μιας ακτινοθεραπείας που χρησιμοποιήθηκε για τη θεραπεία ενός καρκίνου στον λαιμό μου το 2006, μια ασθένεια των οστών εμφανίστηκε στη γνάθο μου τον Μάιο του 2012. Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, MD Anderson Cancer Centre, ΗΠΑ, έλαβα θεραπεία για τη δεύτερη εμφάνιση καρκίνου τον Ιούνιο του 2012. Για να λύσουν το πρόβλημα, αποφάσισαν να αφαιρέσουν ένα κομμάτι από το κόκκαλο στη γνάθο που είχε υποστεί βλάβη και να το αντικαταστήσουν με ένα κομμάτι οστού από το πόδι μου.
Αποφάσισα να μην υποβληθώ στη διαδικασία που υπέδειξε ο γιατρός και αντίθετα επέλεξα να κάνω θεραπεία με Υπερβαρικό Οξυγόνο που έγινε κατά τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο του 2012. Παράλληλα είχα ξεκινήσει και θεραπεία με Δονητική.
Τον Οκτώβριο του 2012, οι εξετάσεις στο MD Anderson Medical Center έδειξαν ότι το κομμάτι του νεκρού οστού δεν ήταν πλέον προσκολλημένο στο οστό της γνάθου, κάτι που σύμφωνα με τον γιατρό ήταν καλό.
Σε περίπου δύο έως τρεις μήνες μετά την επίσκεψή μου στο MD Anderson, το κομμάτι του οστού αποβλήθηκε από το σαγόνι μου μέσω των ούλων. Αυτή την περίοδο συνέχιζα διαρκώς τη θεραπεία με Δονητική.
Τον Ιούλιο του 2013, κατά τη διάρκεια ενός ελέγχου στο MD Anderson, μου είπαν ότι όλα ήταν εντάξει με το οστό της γνάθου μου. Σε αντίθεση με αυτό που ήθελε ο γιατρός, που ήταν η χειρουργική επέμβαση, αποφάσισα το Υπερβαρικό Οξυγόνο και τη Δονητική και το πρόβλημα λύθηκε.
Παρεμπιπτόντως, όταν επέστρεψε ο καρκίνος (λαιμού) τον Ιανουάριο του 2008, μου είπαν ότι ήταν ανίατος. Στις 30 Ιουλίου 2008, ενώ βρισκόμουν στο Πουταπάρτι της Ινδίας, ο Σάι Μπάμπα ήρθε στο όνειρο μου και μου είπε ότι ο καρκίνος μου ανήκει στο παρελθόν. Δύο μήνες αργότερα οι εξετάσεις δεν έδειξαν σημάδια καρκίνου και το ίδιο έκαναν και οι εξετάσεις τον Ιούλιο του 2013, πέντε χρόνια αργότερα.”