Γαστρίτιδα 02897...UK
Ο θεραπευτής γράφει: Μια γυναίκα, ηλικίας 79 ετών, παραπονέθηκε για πυρετό, ναυτία, κάψιμο στη γλώσσα, στομαχόπονο και διαλείπουσες καούρες στο στομάχι. Μπορούσε δύσκολα να φάει εξαιτίας της ναυτίας και αδυνατούσε να πάρει οποιαδήποτε πικάντική ή ζεστή τροφή. Η τροφή είχε μια παράξενη γεύση για κείνη. Όποτε έτρωγε κάτι, ακόμα και ελαφρώς γλυκό, η γεύση του ήταν πικρή παρόλο που δεν μπορούσε να γευτεί τα περισσότερα από τα φαγητά. Η ασθενής υπέφερε επίσης από διαβήτη, υψηλή πίεση και στηθάγχη, για τα οποία έπαιρνε αλλοπαθητικά φάρμακα χωρίς να δημιουργείται πρόβλημα.
Τα πρώτα οξέα συμπτώματα είχαν εμφανιστεί 5 εβδομάδες νωρίτερα και σταδιακά χειροτέρευαν. Αισθανόταν αδύναμη αλλά οι αιματολογικές εξετάσεις της ήταν φυσιολογικές και δεν ήταν αναιμική. Ο γιατρός συνταγογράφησε αντιβιοτικά για μια εβδομάδα. Μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας, ένιωσε χειρότερα και η κατάστασή της επιδεινώθηκε. Την εποχή που με πλησίασε, η ασθενής υπέφερε έντονα για τρεις εβδομάδες και ήταν τελείως κατάκοιτη.
Άρχισα τη θεραπεία της ασθενούς στις 19 Αυγούστου 2014. Από τις πληροφορίες που μου έδωσε η ασθενής, ένιωσα ότι υπέφερε από γαστρίτιδα και πιθανόν μαλάρια. Μου είπε πως είχε ταξιδέψει στις ΗΠΑ αρκετούς μήνες νωρίτερα και ούτε ο γιατρός την είχε εξετάσει γι’ αυτό ούτε η οικογένεια το είχε λάβει υπόψη.
Ετοίμασα:
CC4.1 Τονωτικό της πέψης + CC4.2 Τονωτικό του Ήπατος και της Χοληδόχου Κύστης + CC4.3 Σκωληκοειδίτιδα + CC4.4 Δυσκοιλιότητα + CC4.8 Γαστρεντερίτιδα + CC4.10 Δυσπεψία + CC9.2 Οξείες λοιμώξεις + CC9.3 τροπικές ασθένειες+ CC10.1 Επείγουσες καταστάσεις + CC12.1 Τονωτικό για ενήλικες + CC15.1 Ψυχικό και συναισθηματικό τονωτικό
Ζητήθηκε στην ασθενή ν’ αναμείξει λίγα σφαιρίδια σε 500 ml νερό και να καταπίνει αργά το νερό ως ακολούθως:
Ημέρες 1-3: μια γουλιά κάθε 10 λεπτά
Ημέρα 4: μια γουλιά κάθε ώρα
Ημέρα 5: μια γουλιά κάθε δύο ώρες
Ημέραy 6 και εφεξής: QDS (4 φορές/ημέρα) μέχρι να αρχίσει να αισθάνεται καλύτερα, έπειτα μείωση σε TDS (3 φορές/ημέρα)
Μετά την ανάκαμψη: OD (1 φορά/ημέρα) για 2 εβδομάδες.
Κατά την 3η Ημέρα, η ασθενής ήταν κατά 45% καλύτερα. Είχε σηκωθεί και ήταν περίπου ικανή να ετοιμάσει φαγητό για τον εαυτό της, αν και η τροφή της ήταν ελάχιστη. Ο πυρετός, η ναυτία, ο στομαχόπονος και η αίσθηση καούρας στο στομάχι είχαν εξαφανιστεί. Κατά την 6η Ημέρα, η ασθενής ήταν 100% καλύτερα και μαγείρευε για τον εαυτό της και το σύζυγό της και έκανε συνήθεις δουλειές σπιτιού. Ένιωθε πως είχε επιστρέψει σε μια φυσιολογική ζωή. Ανάλογα, ζητήθηκε από την ασθενή να συνεχίσει το ίαμα TDS (3 φορές/ημέρα) από την 7η Ημέρα (25 Αυγούστου 2014) και κατόπιν μετά από μια εβδομάδα να το μειώσει σε OD (1 φορά/ημέρα) για δυο εβδομάδες. Στις 14 Σεπτεμβρίου 2014 σταμάτησε να παίρνει εντελώς το ίαμα.
Η ασθενής ανάρρωσε εντελώς από την οξεία κατάστασή της. Ήταν εξαιρετικά έκπληκτη με την τόσο γρήγορη ανάρρωση και εξαιτίας αυτού η πίστη της στη Δονητική θεραπεία αυξήθηκε. Ήταν πολύ ευγνώμων γι’ αυτό το ίαμα.