Profile Praktyków 10741...India
Praktykująca 10741, po uzyskaniu stopnia licencjata przez pięć lat pełniła funkcje sekretarza łącznego Divine Life Society; teraz jest gospodynią domową. W wieku 12 lat miała swój pierwszy 
darszan u Swamiego w 1956 roku, kiedy towarzyszyła rodzicom, którzy wierzyli w boskość Swamiego. Została oczarowana, słuchając Jego dyskursu. Po ślubie w 1969 roku przeniosła się do Bombaju, gdzie zachęcona przez teściową, aktywnie zaangażowała się w organizację Sai jako śpiewaczka bhadżanów. Później została koordynatorką Bal Wikas i odpowiedzialną za skrzydło damskie, które wymagało nadzoru wszystkich trzech skrzydeł – duchowego, edukacyjnego i służby. Wszystko to przyniosło jej ogromny spokój i pewność siebie. To było w 1975 roku, kiedy otrzymała boskie powołanie, aby odwiedzić Puttaparthi. Jej sewa była kontynuowana, kiedy przeniosła się do Bangalore w 1997 r., miała też szczęście, dołączywszy do grupy badżanów w Brindawanie.
Praktykująca czuje się błogosławioną, że została poprowadzona do udziału w programie szkolenia wibroniki i została AVP w 2009 roku i VP rok później. Uważała, że regularnie organizowane kursy doszkalające zapewniły niezbędną pewność siebie potrzebna do ćwiczeń. Leczyła członków jej Samiti, dzieci Bal Wikas i ich rodziców, a także przyjaciół i krewnych. Cieszyła się możliwością służenia kobietom sevadal w szpitalu superspecjalistycznym w Whitefield od 2011 do 2014 roku. Z powodzeniem leczyła wiele dolegliwości ze strony układu pokarmowego, infekcji płuc, chorób tropikalnych, alergii, problemów kostno-mięśniowych, stawowych i chorób skóry. Wiele kobiet również brało leki dla członków swoich rodzin.
Rozszerzyła swoja praktykę o pacjentów z obozu medycznego, który regularnie gościł uczniów Swamiego w szkole niedaleko aśramu Brindavan. Przydzieleni do niej pacjenci mieli głównie zaburzenia neurologiczne, takie jak epilepsja, upośledzenie mózgu, zawroty głowy i nerwobóle. Wskaźnik sukcesu był wysoki, a u pacjentów z padaczką od 90 do 95%. W 2017 r., kiedy uruchomiono klinikę odnowy biologicznej, praktykująca służyła tam 4 miesiące, a później okazało się, że trudno jest regularnie podróżować, teraz wykonuje sewę „w razie potrzeby”.
Praktykująca mówi, że praktyka wibroniki ogromnie pomogła jej w jej duchowej podróży. Postrzega swoją przemianę na trzech poziomach: fizycznego dobrego samopoczucia, psychicznej satysfakcji i duchowej równowagi. Przypisuje to wyjątkowości sewy, ponieważ przed podaniem uzdrawiających wibracji pacjentom czuje w swoim sercu miłość Swamiego, modląc się za nich głęboko. W ten sposób, poprzez powtarzanie imienia Boga (namasmarana), otrzymuje pozytywne, święte I uzdrawiające wibracje, angażując się w bezinteresowną służbę, jak uczy Swami "Dil Mey Ram, Haath Mey Kaam”, co oznacza “Glowa w lesie, ręce w społeczeństwie”.
Przypadek do udostępnienia: