Practitioner Profile 01339...USA
Praktyk 01339...USA zakończyła swoje życie zawodowe w 2006 roku jako wiceprezes dzialu marketing i sprzedaży dla dużej firmy ubezpieczeniowej w USA. Pracodawca, ubezpieczenie i przemysł farmacewtyczyn byly nastawione na zysk, a nie na opiekę zdrowotna pacjentów,co w jej odczuciu nie było prawidłowe. Z czasem stało się jasne, że jej praca i życie duchowe nie były w zgodzie. Zwiększenie jej niepokoju, gdy jej firma rutynowo odmawia usługi dla chorych ludzi zmusiło ją do przejścia na emeryturę. Od tej pory intensywnie pracowała, oferujac wibroterapię pacjentom i w zarządzie. Nie tylko tam, ale takoż przez ostatnie 10 lat ona jest stałym wolontariuszem charytatywnej przychodni w jej dzielnicy. Ma również inne projekty charytatywne, z których korzystają potrzebujące, zarowno lokalne jak i międzynarodowe.
We wrześniu 1999 roku podczas swojej pierwszej wizyty, aby zobaczyć Babę, usłyszała nazwę Wibronika od współlokatorki w Aszramie. Pewnego wieczoru odwiedziła Dr Aggarwala, który przyjął ją na trening po Wibronice. Kilka dni później wyjechała z Prashanti z SRHVP, kartami, pigułkami i dużą nadzieją na służenie. Praktyk służyła kiedy tylko mogła i była szczęśliwą, robiąc to. W czasie tej samej podróży byla błogosławioną kilkoma rozmowami z Sai Babą. W pierwszej z nich On powiedział jej, że da jej nowe zadania. Zapytała dlaczego, bo ona zaczęła nową pracę trzy miesiące wcześniej. Jego odpowiedź brzmiała “Tak, tak, ale dam ci taką, która daje więcej satysfakcji.” On także zapytał ją, co chciałaby. Jej odpowiedż brzmiała “Chcę ci służyć.” Kiedy odeszła z pracy, to nowe całodobowe slużenie zaczęło się.
W styczniu 2009 roku praktyk wróciła do aszramu i pracowała z Dr Aggarwalem, który powiedział jej o nowym pudełku 108CC, które Swami pobłogosławił Jego rękami. Postanowiła tam i wtedy dostać przeszkolenie w użyciu pudełka 108CC i wrócić do domu z jednym z nich.
Kilka miesięcy później ona czekala na powrót do US, myśląc, że mogłaby podnieść świadomość o Wibronice w ich obozie medycznym. Ku swemu miłemu zaskoczeniu, na pierwszym spotkaniu rano ona leczyła 25 pacjentów w obozie! Jednak, znalazła się między mlotem a kowadłem – nie mając dostatecznie zapakowanych buteleczek , bo ona nie spodziewała się takiego przytłaczającego odzewu od pacjentów, poszukujących wibroleczenia. Zostawszy z zaledwie dziewięcioma buteleczkami remediów, praktyk modliła się do Swamiego o więcej buteleczek, inaczej musiałaby odprawić pacjentów z kwitkiem. Kiedy usiadła za swówj stół następnego ranka, to włożyła dziewięć buteleczek w mały worek po jednej stronie. Kontynuowała leczenie pacjentów, nie zaglądając do worka. Potem stał się cud. Pod koniec poranka ona dała remedium 29 pacjentom z jej dziewięciu buteleczek i 20 materializowanych buteleczek! W sumie 54 pacjentów przez dwa poranki dostało wibroremedia – wspaniały przykład boskiej interwencji Swamiego jako potwierdzenie dla praktyka, aby kontynuować szerzenie Jego miłości w formie wibracji.
Od tego dnia nie było odwrotu dla praktyka – wiadomość o Wibronice rozprzestrzeniłaś i wiele przyszło do niej dla leczenia. Często słysząc urywki jej rozmów z pacjentem, jej mąż pediatra był pod wielkim wrażeniem przez jej służenie z miłością i czulą opieka i troską, którą ona otaczala każdego. Większość kwitła od Wibroremediów, ale przede wszystkim od jej miłości i czulej opieki.
Ze względu na slabo zaludnioną miejscowość, w którym żyje, jej praktyka jest przeważnie wykonywana przez email, telefon, skype i pocztę. Osobiste przekazy jej szczęśliwych pacjentów swoim przyjacielom i rodzinie o Wibronice nadal sprowadzają do niej potok nowych pacjentów.
Przy jej licznych wyjazdach do aszramu praktyk mogła konsultować się u Dr Aggawala i zauważyła jak długo pracuje przy komputerze dla wibroniki, odpowiadając na te same pytania kilka razy praktykom w różnych częściach świata. To bylo pracochłonne i czasochłonne. Poradziła jemu aktualizować stronę internetową wibroniki, odzwierciedlając najnowsze najczęściej zadawane ptytania oraz inne wydarzenia, aby sprawnie i sktecznie komunikować się ze wszystkimi praktykami, a tym samym zmniejszyć objętość odpowiedzi na emaile. Dr Aggarwal powiedział “Świetnie, zbób to”. “Mi to zrobić? Nie mam pojęcia na temat stron internetowych”. On odpowiedział “Można to zrobić. Swami pomoże”. Ona mogłaby napisać treść witryny, ale nie wiedziała o tworzeniu strony internetowej. W odpowiednim czasie Swami wyslał doświadczonych ludzi do pomocy. Zabrała dwa lata przebudowa www.vibrionics.org i była włączona na Guru Purnima w 2009 roku. Odpowiedni cytat Sathya Sai zostaje na jej biurku do dziś “Nieważne, jak wielkie jest zadanie, będzie sukces, bo będę z tobą całą drogę! (Sathya Sai Biuletyn, Marzec 2007).
Wibronika kontynuowała przyśpieszony wzrost usług, wymagających bardziej proaktywnego sposobu komunikowania się ze wszystkimi pratktykami. Tak w lipcu 2010 roku projekt biuletynu był przyjęty przez praktyka i Dr Aggarwala. Mniej niż za dwa miesiące, zanim on będzie wydany we wrześniu 2010 roku, pierwsza kopia Sai Vibrionics Newsletter została przedstawiona Swamiemu 17 września 2010 roku. Swami uważnie spojrzał na każdą stronę z Dr Aggarwalem, a następnie pobłogosławił i zachował biuletyn. Biuletyn nadal jest ciężką pracą z miłością wykonywaną przez praktyków wolontariuszy, służących jako tłumacze, redaktorzy,recenzenci, pisarzy i specjaliści od ładowania stron. To zbliżyło wibroniczną społeczność na świecie dla dzielenia się doświadczeniami, opisami przypadków, odpowiedziami na pytania i inspirują praktyków na całym świecie.
W październiku 2012 koordynowała pierwzy warztat AVP w USA prowadzony przez Dr & Mrs Aggarwal, który odbył się w Hartford, CT z 22 studentami. Po warsztacie objęła stanowisko pierwszego w USA i Kanadzie koordynatora. Od 2013 roku prowadziła e-kursy dla wybranych kandydatów i trzydniowy warsztat dla AVP. Ona pracuje z aktywnymi woluntariuszami w swoim regionie i zabiezpiecza im pomoc techniczną. To włącza prowiedzenie comiesięcznych konferencji przez telefon dla omówienia istotnych tematów najbardziej interesujących. Nadawcza sieć dla pomocy AVP/VP z pacjentami niezdolnymi zażywać wibro wskutek hospitalizacji, czy wskutek innych przyczyn, była włączona na Guru Purnima 2016 roku przez praktyka i jej zespół SVP.
Sewa, zwłaszcza wibroniczna sewa, została ogromnym źródłem satysfakcji z pracy dla praktyka, jak ociecywał w 1999 roku Swami. Ona wzrosła ogromnie w służeniu jako główny element w jej duchowej praktyce. Raportuje, "dzięki mojej pracy woluntariusza z pacjentami i studentami, moje serce kwitło ze współcczucia, wyrażającego się w słodkiej wibracji miłości do wszystkich, którzy cierpią, lub pragną sami wykowynać wibroniczną sewę. Jestem glęboko wdzięczna Swamiemu za umożliwienie mi służyć jako Jego narzędzie uzdrawiania i nauczania przez Wibrnikę Sai.” – rzeczywiście wzruszająca historia tkania Jego poetyckiej opowieści!
Przypadki opublikowane: