Sai Vibrionics Newsletter

83-letnia pacjentka zgłosiła się do praktyka z chorobą oka zwaną “niedrożnością żyły centralnej siatkówki,” (CRVO) w prawym oku. Kiedy centralna żyła siatkówki jest zablokowana, krążenie w siatkówce jest zmniejszono, występuje obrzęk i często zwiększa  się również gromadzenie płynu w tym obszarze. Wzrok tej pacjentka był wyraźnie upośledzony i został opisany jako czarne plamy w niektórych obszarach jej linii widzenia, stąd cierpiała na częściową ślepotę. Czasami notowano takoż ból uciskowy. Kiedy początkowo zgłosiła się do okulesty, Lekarz zdiagnozował u niej powyższy stan I poddał ją ciąglej serii zastrzyków w gałkę oczną co 4-5 tygodni w celu zmnieszenia ciśnienia za okiem. Poszła również na ogólne Badanie kontrolne aby zweryfikować ciśnienie krwi I inne Możliwe choroby sercowo-naczyniowe, z których wszystkie wypadły negatywnie.

Rokowanie w tym stanie różni się w zależności od pacjenta, dlatego też czas trwania leczeia jest różny. Jeśli jednak wystąpiło uszkodzenie wzroku, które nie zmienia się szbybko po rozpoczęciu leczenia, szanse na odzyskanie wzroku są niewelkie. A po dwóch I pół roku leczenie pacjentka nadal chodziła co 4 tygodnie, ponieważ gromadzenie się płynu i ciśnienie w oku były rónie intensywne i bez poprawy wzroku. Lekarz powiedział, że być może będzie Nusiała kontynuować te zabiegi w nieskończoność.

Należy zauwaćyć, że ogólny stan zdrowia tej pacjentki jest wyjątkowo doskonały. Brak poważnych chorób w przeszłości, bardzo radkie przeziębienia, pewne upośledzenie słuchu. Jednak mniej więcej w czasie wystąpieia CRVO, ona przeprowadziła się z Europby do Stanów Zjednoczonych i była zmęczona i umiarkowanie zestresowana przeprowadzką.

Kiedy przyszła po leczenie wibroniczne (10/25/2012), dostała środek doustny oraz krople do oczu. Początkowo doustna kombinacja wyglądała następująco: 

#1. CC7.2 Partial Vision + CC12.1 Adult tonic + CC15.1 Mental & Emotional tonic…3rd na 3 tygodnie.

A 11/10,  CC15.1  Mental &  Emotional  Tonic  zastąpiona przez  CC7.6  Eye  Injury… 6rd  na 4 miesięcy, dalej 4rd na 6 miesięcy.

Kombinacja kropli do oczu była oparta na wodzie, a użyte karty to:

NM17 Eye 200C + NM113 Inflammation 30X + BR2 Blood Sugar 200C + BR18 Circulation + BR20 Eye 200C 

Pacjentka wróciła do swojego okulisty po 3 tygodniach od rozpoczęcia wibronicznego leczenia. Po raz pierwszy od dwóch i pół roku u pacjentki nastąpiła znaczna 30% zmiana stanu oka, na zdjęciu rentgenowskim było widoczne drastyczne zmniejszenie się obrzęku i ilośći płynu za gałką oczną. 

Chociaż podano jej zastrzyk, poinstruowano ją, aby wydłużyła czas przerwy do następnej wizyty ze zwykłych 4 tygodni do 6 tygodni. I tak też zrobiła. Mijały tygodnie, a gdy kontynuowała swój reżimowy harmonogram wibroniki, czuła bardzo niewielki ucisk w oku; zgłosiła nawet, że widzi lepiej o 40%. Przez kolejne dwie sześciotygodniowe oftalmologiczne wizyty u okulisty otrzymywała zastrzyki do oczu. Ale lekarz powiedział, że nastąpiła znaczna poprawa jej ogólnego stanu; około 50%.

A następna wizyta, zarówno zdjęcia rentgenowskie, jak I poprawa wzroku, sprawiły, że zrezygnowała z zastrzyku. Poprawa widzenia była najbardziej niezwykła, ponieważ uważa się, że nie jest to możliwe na tym etapie choroby, ponieważ mówi się, że uszkodzone komórki są „martwię”. Poszła jeszcze raz I było bardzo mało obrzęku, chociaż zrobili kolejny zastrzyk.

Czas leczenie wibroniką I jej poprawa są bardzo wymowne. Jeśli chodzi o moment, wydarzyło się coś innego, pacjentka upadła I złamała lewy nadgarstek, przez co potrzebowała gipsu na 6 tygodni. Uniemożliwiało to przyjmowanie środków wibronicznych ze względu na słabą zręczność i obsadę. Na następnej wizycie u okulisty, dwa do trzech tygodni po złamaniu, udała się na badanie wzroku. Opuchlizna i ucisk powróciły, więc potrzebowała ponownego zastrzyku. 

Tak więc, chociaż CRVO nie zniknął całkowicie, zareagował dramatycznie na zabiegi wibroniki, poprawiając się, gdy je przyjmuje, i pogarszając się, gdy tego nie robi. Kiedy gips został zdjęty, wznowiła leczenie wibroniczne 6rd. Trzy tygodnie później na kolejnej wizycie lekarka nie zrobiła kolejnego zastrzyku I przełożyła wizytę na kolejne pięć tygodni, czyli w sumie dziesięć tygodni, najdłuższy odstęp między zastrzykami od początku jej dolegliwości. Od grudnia 2013 r. za każdym razem, gdy odwiedzała okulistę, wydłużała odstęp między wstrzyknięciami o 8 do 10 tygodni. Oba zabiegi są kontynuowane jednocześnie.