Depresja 18007...India
25-letnia kobieta, przywieziona do praktyka przez ciotkę (jej opiekunkę), od ponad dwóch lat cierpiała na depresję spowodowaną ogromnym wstrzącem. Na początku 2020 r. straciła oboje rodziców w ciągu dwóch miesięcy, a wkrótce potem przestała mówić i odpowiadać innym. Wcześniej była bardzo wesołą i bystrą młodą damą. Teraz stała się bierna, miała puste spojrzenie, nie wykazywała zainteresowania życiem, a nawet przestała jeść. Została przyjęta do szpitala, gdzie przez miesiąc była leczona psychiatrycznie, a ponieważ nie było prawie żadnej poprawy, została wypisana, a lekarz powiedział „nie ma nadziei”. Mimo to przez dwa lata przyjmowała leki przepisane przez psychiatrę, które jednak nie pomagały. Od dwóch miesięcy ma obrzęki obu nóg. Podczas konsultacji unikała kontaktu wzrokowego z praktykiem, który kilka razy musiał ją pytać, czy odczuwa ból w nogach. Kiwała twierdząco głową. W dniu 13 marca 2022 roku otrzymała:
#1. CC15.2 Psychiatric disorders…4rd
#2. CC3.7 Circulation + CC12.1 Adult tonic + CC15.1 Mental & Emotional tonic + CC18.5 Neuralgia…3rd
Kontynuowała jednak przyjmowanie leków alopatycznych. Ciotce poradzono, by nie dawała jej niezdrowego jedzenia, które lubiła. Już po trzech dniach, 16 marca, ciotka z podekscytowaniem oznajmiła, że widzi pozytywne zmiany w zachowaniu swojej siostrzenicy, ponieważ zaczęła reagować na innych, a puste spojrzenie prawie zniknęło. Również obrzęk I ból w obu nogach zmniejszył się o 30%. W ciągu trzech tygodni nastąpiła poprawa o 75% we wszystkich objawach, a do 19 kwietnia nastąpiła poprawa o 100%. Stała się jak zwykle radosna, swobodnie rozmawiając z innymi. Dawkę obu leków zmieniono do 2rd.
Pacjentka nie zdecydowała się na wizytę u psychiatry i odstawiła leki alopatyczne. Znalazła pracę, która sprawia jej przyjemność. Wszystkie remedia zostały zmniejszono i zatrzymane 1 sierpnia. Nadal czuje się dobrze od października.